Kubańczyk Eduardo Sánchez, ojciec ''Blair Witch Project'', ponownie uderza w widza z kinem grozy i kolejny już raz, pod nóż idzie jego ulubione miejsce, czyli bór, gdzie w zaroślach czyha samo zło. Tradycyjnie, jak to w takich historiach bywa, reżyser wywozi na łono natury grupę młodych ludzi, by ci zaznali rozkoszy i ciszy poza miejskim betonem. Twórca ''Exists'' nie patyczkuje się z widzem i już po kilku minutach zaczyna podkreślać niepewność wyjazdu ''miasteczkowych'', gdy ci w środku nocy trafiają coś, lub kogoś na drodze. Ślady wskazują, że potrącone zwierzę, zapewne ranne, uciekło w leśną gęstwinę. Żeby było realniej Eduardo, przy pomocy jednego z protagonistów, używa kręcenia z ręki, czyli od lat modnego w kinie (nie tylko tym grozy), tzw. found footage. Survival ma być przedstawiony z jak najmocniejszej strony.
W kamery wyposażony jest Brian, jeden z dwóch braci, którzy zapraszają resztę towarzystwa do chaty swojego wuja znajdującej się gdzieś w środku głuszy. Chłopak ma obsesję na punkcie kręcenia wszystkiego co tylko go zaintryguje i jak się okazuje, swoje filmy tworzy nie tylko z pasją, ale i z myślą o umieszczaniu ich na youtube. Dosyć szybko przekonuje się on, iż w lesie, tuż obok ich noclegowni, czai się COŚ, co niekoniecznie musi być zwierzem. Dziwne porykiwania tego CZEGOŚ, zaciekawiają Briana na tyle, iż postanawia on za wszelką cenę dopiąć swego i uwiecznić TO na nagraniu. Od tego momentu zaczynają się pierwsze ukazywać wyraźne symptomy, iż niebezpieczeństwo zbliża się do ludzi coraz większymi krokami.
Na całe szczęście Sánchez odbiega od tradycyjnego przedstawienia młodzieży, która to zazwyczaj jedzie na weekend poza miasto, tylko po to by się pobzykać, pochlać i poćpać. Oczywiście nie można wykluczyć, że gdyby nie nagłe wydarzenia, które tej grupie w tym przeszkodziły, do tego by nie doszło, ale patrząc i słuchając trzech chłopaków i dwóch dziewczyn zanim jeszcze zaczęły się ich nieszczęścia i walka o przeżycie, palenie jointów, obmacywanie się w zaroślach, czy kilka wulgarnych słów, nie było czymś na tyle przesadnym, by uznać to towarzystwo za zdemoralizowane.
Największą siłą ''Exists'' jest przede wszystkim miejsce w którym rozgrywa się jego akcja, czyli las, wyglądający na lekko podupadły, gdzie wokół poza drzewami widnieją dziesiątki połamanych gałęzi, a gęste trawy przysłaniają podstępne urwiska. Obraz ten może budzić respekt. Wszystko co w opisywanym lesie widzimy, ubrane jest w delikatnie wyblakłe kolory, w których czai się niepokój, bez znaczenia, czy błądzimy wraz z bohaterami pomiędzy drzewostanem za dnia, czy też nocą. Grozę dopełnia wspomniane amatorskie kręcenie, gdzie każdy obrót oka kamery, niespodziewanie może wyłonić zza pierwszego lepszego drzewa przerażającą istotę. Poprzez takie zabiegi, widz czuje jeszcze większą bliskość z naturą oraz ‘’niebezpieczeństwem’’, które ma prawo go przerazić samą obecnością, nawet jeśli wszystko to odbywa się na domysłach.
Oczywiście nie ustrzeżono się tu błędów, ale są one na tyle znikome i nie wpływają na przebieg fabuły, iż można je śmiało wybaczyć, lub pominąć. Zresztą tak samo, jak zrozumieć trzeba (rzadko to mówię widząc formę kręcenia z ręki), takie, a nie inne działania, którymi posłużył się Eduardo Sánchez. Chcąc oddać jeszcze większą wiarygodność, sięgnął po sprawdzone triki, które tym razem przyniosły zamierzony efekt i mogą (ale nie muszą) podnieść u niejednego kinomana ocenę.
''Exists'' posiada dosyć sprawny montaż, a także kilka mocnych i charakterystycznych scen. Muzyka która dobiega do naszych uszu, występuje w śladowych ilościach, ponieważ reżyser skupił się wyraźnie na naturalnych odgłosach …przyrody.
Trochę przeciętnie wypadła gra aktorów, zwłaszcza płci pięknej, Dory Madison Burge i Denise Williamson. To samo tyczy się zachowania młodzieży. Zrozumieć należy wyjątkowo trudną i niecodzienną sytuację w której się ona znalazła, ale kilka posunięć, których się dopuszcza, jest aż nadto absurdalnych. Mając broń palną, młodzi mają sporą przewagę, a jednak….
Mimo drobnych zarzutów, śmiało można poświęcić ten niedługi czas na zobaczenie ''Exists''. Sánchez ukierunkował widza na zło czające się w Teksańskich lasach w taki sposób, by ten, aby je w pełni ujrzał, musi czekać na to do ostatnich scen. Poza tym, już dawno zemsta nie miała tak ogromnego sensu jak tym razem, a bohaterów nie było tak cholernie …żal.
Ogólnie za klimat, napięcie, dynamikę, survival i realizm daję przynajmniej 5,5/10, a może nawet i 6.